හිමිනොවන ප්රේමයක්
අතර මඟ හමුවෙලා
ලියාදුන් ආත්මය
අද ඇතත් ගල්වෙලා
නලළතම ඇදි හාදු
ඉඩෝරෙට වියලිලා
උණුහුමක් විතරක්ම
මතකයක ලියවිලා
සංසාරේ අපි එකට
උන්නු බව නුඹ කිව්වා
සියවරක් නොවේ එය
දහස්වර මං පැතුවා
ඊටත් දෙවැනි නැති
වේදනා අද ඇතුවා
තනිකමට හුරු දෙනෙත්
ගැඟුම් දියකර දැමුවා
පිටු ගනන් පොත්වල
නුඹ ගැනම ලිව්වට
පපු අස්සේ හිර කරන්
අපේ පෙම රැක්කට
ලද ඇසිල්ලක හනික
දුරක නුඹ දිව්වට
නෑනේ අමතක අදත්
හිත පහුරුගෑවට
තරු දකින හැම රෑම
නුඹ ආවා මතකෙට
වැහි පොදක සැඟවිලා
සිතම නුඹ තෙමුවට
හිරු සඳුට සමකරන්
අපි ගැනම ලිව්වට
නෑ කිසිත් සමවුනේ
නුඹේ මේ වෙනසට
No comments:
Post a Comment